Zamczysko.
Stare i Nowe, oba położone na południowy wschód od Leoncina.
Stare Zamczysko znajduje się na pograniczu pasa wydm i bagien. Jest to wczesnośredniowieczne Grodzisko refubialne, obronne z X-XI w. Jest ono najstarszym zachowanym śladem działalność człowieka. Rezerwat Zamczysko to cylindryczny kopiec dawnego ogródka, otoczony dwoma pasmami wałów i fos, wzmocnionymi dawniej drewnianymi ostrokołami, w którym prawdopodobnie, znajdowała schronienie prześladowana ludność z okolicznych osad i grodów. Jest najstarszym zachowanym śladem działalności człowieka na terenach obecnej Gminy Leoncin..
Z miejscem tym wiąże się kilka ciekawych legend, m.in. o zamku królowej Bony i o ukrytych skarbach (poszukiwanych jeszcze po 1945r.). Inna legenda mówi o rozbójnikach, którzy zbudowali grodzisko i z niego napadali na kupieckie karawany.  Grodzisko obecnie porośnięte jest przez starodrzew lasu mieszanego, kilka dębów szypułkowych ma wyjątkowe rozmiary i ich wiek szacunkowy jest około 300 lat. Na wały grodziska wprowadzają drewniane galeryjki i schody, znajduje się tam mogiła nieznanego żołnierza Armii Krajowej. Całość obejmuje obszar ochrony ścisłej "Zamczysko" (5 ha).

Kilkaset metrów na północ od Starego leży Nowe Zamczysko. W czasie I wojny światowej Niemcy zbudowali tu wśród lasów tartak i połączyli go kolejką wąskotorową z Piaskami Królewskimi, gdzie była składnica drewna i punkt przeładunkowy. Obecnie na terenie starego tartaku mieści się strażnica przeciwpożarowa i ośrodek szkoleniowy przyszłych oficerów pożarnictwa z uczelni na warszawskim Żoliborzu.

Zamczyska można zwiedzić ścieżką turystyczną, odchodzącą ku południowi od węzła szlaków, w którym zbierają się: Główny Szlak Puszczański, Południowy Szlak Krawędziowy i Kampinoski Szlak Rowerowy. Grodziszcze Zamczysko jest ciekawym obiektem turystycznym, pozwalającym sięgnąć daleko w naszą historię, aż do czasów powstania państwa polskiego. 

Sosna Powstańców. Pomnik przyrody i pomnik historii, znajdujący się w Górkach Kampinoskich. Sosna Powstańców 1863 r. rosła na skraju lasu na południu wsi, w miejscu zwanym Trzy Krzyże. Miała 350 cm obwodu w pierśnicy i 22 m wysokości. W roku 1984 w wieku ok. 170 lat drzewo runęło. Sosna jest ważnym pomnikiem historii; carscy kozacy wieszali na jej konarach niedobitków oddziału powstańczego mjr Walerego Remiszewskiego pułku "Dzieci Warszawy", który stoczył walkę pod Zaborowem Leśnym, i który po nieudanej próbie udzielenia pomocy w ucieczce Jarosława Dąbrowskiego z Cytadeli - został rozbity i zdziesiątkowany przez Rosjan w bitwie pod Budą Zaborowską. Rozproszoną po bitwach młodzież polską wyłapywali i mordowali Kozacy. Symbolem tych wydarzeń jest właśnie owa Sosna Powstańców w Górkach Kampinoskich.

Legenda głosiła, że zwieszające się ku ziemi konary tego drzewa trwale wygięły się pod ciężarem ciał młodych, przeważnie kilkunastoletnich powstańców. W roku 2001 umieszczono przy drzewie głaz-pomnik ku czci poległych, których śmierci była "pierwszym świadkiem sosna".

Z sosny wykonano jedenaście krzyży. Krzyż oznaczony nr. 1 otrzymał Jan Paweł II, a nr. 2 – kard. Józef Glemp, prymas Polski. Krzyże z Sosny Powstańców dostali też m.in. ks. dr Zbigniew Skiełczyński, mgr inż. Jerzy Misiak, dyrektor KPN. Pomysłodawcą wykonania krzyży z Sosny Powstańców był Bolesław Tuzin. Do każdego z krzyży sporządzono testimonium, potwierdzające jego autentyczność.